Share on FacebookTweet about this on TwitterShare on Google+Pin on PinterestShare on LinkedInEmail this to someonePrint this page

Doel project: Het bevorderen van draagvlak voor het Grensmaas-project bij de bevolking van de betrokken dorpen.

Samenwerking met: Peet Adams namens Consortium Grensmaas, Kunstenaars&Co, Arianne van Rosmalen, Marieke van de Meer, Yves Geraedts

Vrijwilligers: Francine Arts, Nara Venancio, Chris Penders, Mathieu Feijts, Annemie Tijhuis, Florry Everaarts, Clemence, Frits

Community-art is een begrip dat door veel mensen op verschillende manieren uitgelegd wordt. In dit projectvoorstel zullen we spreken van Community-art als het bijeen brengen van een diversiteit aan mensen die onder begeleiding van een kunstenaar werken aan een kunstwerk, een zandsculptuur. Daarbij wordt de artistieke macht meer of minder aan deelnemers wordt overgedragen. Zij hebben de mogelijkheid om hun ervaringen uit het verleden of de angst voor de toekomst uit te spreken en te vertalen in de beeldspraak van het zandsculptuur. Het hele project zal in de openlucht plaatsvinden, waardoor buurtbewoners en andere passanten een kijkje zullen nemen. Het zandsculptuur is daardoor een soort klankbord waar herinneringen, verhalen, maar ook kritiek een plek kunnen krijgen.

Het Grensmaasproject is omvangrijk. Het betreft 11 locaties tussen Maastricht en Roosteren. Omwonenden zullen jarenlang te maken krijgen met geluidoverlast, stof, trillingen, werkverkeer en een veranderend landschap. Het Consortium heeft aangegeven de hinder zo veel mogelijk te beperken. Maar het staat buiten kijf dat geen enkel dorp vrij zal blijven van overlast. Het maatschappelijk draagvlak staat daardoor onder druk. Omwonenden zijn bang voor wat komen gaat, maar men ziet ook de noodzaak van het project. Wie kan zich de overstromingen niet herinneren? Toch is het niet vanzelfsprekend dat de omwonenden achter alle plannen staan. Het betreft een enorme transformatie van de omgeving en de hinder is van lange duur. Het is in het belang van het gehele project om de omwonenden achter zich te krijgen door het draagvlak te vergroten. Daar zijn verschillende manieren voor; één daarvan is Community-art.

De hoofddoelstelling van dit project is het vergroten van het draagvlak voor het Grensmaasproject onder de omwonenden. Het is een langdurig proces waar men niet van de één op de andere dag mensen van gedachten veranderd. Maar er kan van alles aan gedaan worden om dit proces de goede/positieve kant op te sturen. Community-art kan daarbij een middel zijn, geen doel. Community-art gaat meestal over identificatie en participatie, maar in dit project is er een duidelijk ander doel; draagvlakvergroting. Het draagvlak voor het Grensmaasproject moet men winnen door de omwonenden bewust te laten worden van de noodzaak en het gewin van het project. Omwonenden kunnen vaak hun verhaal niet kwijt, of het wordt niet gehoord. Kunst is een vorm van communicatie die ingezet kan worden om die persoonlijke verhalen tot uiting te brengen. Een tien- tot twaalftal deelnemers kunnen deelnemen aan dit project. Zij zullen benaderd worden via een huis-aan-huis flyer, posters op prominente plekken in het dorp en via sleutelfiguren uit het dorp. Denk daarbij aan mensen van de klankbordgroep en dorpsraad. De deelnemers groep wordt samengesteld door een mix te zoeken van leeftijd en sekse. De minimum leeftijd is daarbij 16 jaar. Na een drietal workshops, zal deze groep een zandsculptuur realiseren met de Maas als thema